Taryfikator grzechów i pokut, żonaci księża i dziewica Maryja. Czy wiesz, w co wierzysz?

Celibat

Celibat to tak naprawdę bezżenność – zobowiązujący się do niego duchowni obiecują, że nie wstąpią w związek małżeński. Zachowanie wstrzemięźliwości seksualnej wynika zaś z dekalogu: cudzołóstwem jest bowiem każdy pozamałżeński seks. W Biblii nie ma jednak nigdzie nakazu bezżenności. Są tylko zalecenia pozostawione w listach świętego Pawła, który sam wybrał tę drogę. Nawet jednak w czasach apostolskich celibat nie stanowił obowiązku, o czym świadczy 1 List do Tymoteusza, w którym biskupom i diakonom zalecane jest bycie mężem jednej żony. Niemniej jednak, choć w pierwszych wiekach chrześcijaństwa nie broniono duchownym wstępować w związki małżeńskie, to jednak zalecano mimo wszystko wstrzemięźliwość seksualną. W średniowieczu celibat stał się jednak powszechny, a odgórnie i dla wszystkich narzucił go w XI wieku papież Grzegorz w ramach tzw. reformy gregoriańskiej. Wprowadzenie nakazu celibatu miało nie tylko zbożny cel – choć bez własnych rodzin duchowni mogli pełniej poświęcić się posłudze kapłańskiej, to jednak po ich śmierci cały ich majątek mógł przejść w posiadanie Kościoła. Co ciekawe, niektórzy księża katoliccy dziś mają żony i rodziny! W Polsce ten temat właściwie nie istnieje, ale pojawia się w krajach silnie protestanckich. Tam zdarza się, że protestanccy pastorzy przechodzą razem ze swoimi rodzinami na katolicyzm, a po długich staraniach udaje im się zostać katolickimi księżmi, mimo że są żonaci. Zwykle jednak nie mogą liczyć na wyższą posadę niż wikary.